Tá sé deacair a shamhlú, i ré seo an ‘soundbite’, go bhféadfadh oráid ó pholaiteoir bheith spreagúil, géar chúiseach agus dea thomhaiste. Ach is iad san – agus eile- na deathréithe atá á lua leis an gcaint a thug Barack Obama, Uachtarán Stait Aontaithe Mheiriceá, i gCairo inniu agus é ag iarraidh tús a chur le caidreamh nua idir SAM agus an domhan Mhuslamach.
Ní Muslamach mé – ach creidim gur eirigh leis an Uachtarán Obama aghaidh a thabhairt ar na gceisteanna tabhachtacha agus na lochtanna a bhí ar an dhá thaobh go h-eifeachtach agus i dteanga cúramach ach firinneach ag an am chéanna.
An mó uair a éisteann tú le polaiteoir agus iad ag ‘going forward’ agus a leithéid agus go dtuigeann tú go bhfuil sé nó sí i gcaint nach dtuigeann eisteoir nó cainteoir?
B’fhéidir go mbeidh mé ábalta teacht ar leagan físe den chaint ar Youtube ar ball – go dtí seo, is féidir an oráid a léamh i gcló anseo.
Na rudaí fiúntacha, dúirt Bush iad cheana, blianta ó shin. Na rudaí neamh-fhiúntacha, bhuel…
Bí beacht agus cruinn, a Shéamuis, cad iad na rudaí fiúntacha a dúirt Obama agus Bush roimhe – agus cad iad na rudaí neamh fhiúntacha. Ón méid a chuala mise ó bhéal Bush, ní raibh sé ábalta cúpla focal a chur in ábairt gan praiseach a dhéanamh de. An bhfuilim ag déanamh ‘misunderestimating’ air?
Tá an chaint seo spreagúil agus, le cois sin, tá sé simplí agus díreach!
Tá an urlabhra aige cinnte.
Ach an bhfuil an cumas gnímh? Níl a phobal féin aontaithe.
Beidh le feiscint.
Seo níos mó.
Agus seo tuairim (caomhach?) eile!